انتقاد از همسر

زمان انتقاد:

زمانی انتقاد کنید که همسر، آمادگی روحی و ذهنی لازم برای شنیدن انتقاد را داشته باشد.

مکان انتقاد:

هیچ‌گاه در جمع، انتقاد نکنید.

زبان انتقاد:

با رویی گشاده و گفتاری دوستانه و لحنی مهربانانه، انتقاد کنید.

انتقاد غیرمستقیم:

تا حد ممکن انتقادها را به‌صورت غیرمستقیم بگویید.

میزان انتقاد:

انتقادهای پشت سرهم موجب می‌شود که همسرمان احساس کند ما فردی عیب‌جو هستیم و فقط به دنبال نقص‌های او می‌گردیم.

گفتن خوبی‌ها در کنار عیب‌ها:

باید، پیش و پس هر عیبی، خوبی‌های همسرمان را هم بهش یادآوری کنیم.

قالب انتقاد:

گاهی می‌توان در قالب یک نامه یا پیامک، انتقاد کنید.

نیت انتقاد:

انتقاد، تنها و تنها باید برای اصلاح عیب همسر، بیان شود.

حفظ حریم خصوصی:

نباید انتقاد از یک فرد را به کسی دیگر به جز خود او گفت.

عیب‌جویی، ممنوع:

انتقاد به معنای ذرّه بین به دست گرفتن و به دنبال عیب‌های همسر گشتن، نیست.

زمینه‌سازی برای شنیدن و پذیرش انتقاد:

الف: یکی از موضوعات جلسات گفتگویتان را، انتقاد، قرار دهید.

ب: پیش از انتقاد از همسر، از خودتان انتقاد کنید.

ج: سعی کنید خود به آنچه که از همسرتان می‌خواهید، عمل کنید.

د: سخنان مقدماتی برای ورود به انتقاد، خیلی مهم است.